Değirmen

DEĞİRMEN - Sabahattin Ali / Öykü

Şiir ve hikayelerim arasında, yazmış olmaktan utanacağım kadar kötüleri olduğunu biliyorum. Bunların bir kısmının çocuk denecek bir yaşta yazılmış olmaları bence bir mazeret değildir; çünkü bu çeşit bir yazıyı bugün herhangi bir imzanın üstünde görsem, sahibini ıslah olmaz bir zevksizlik ve tam istidatsızlıkla suçlandırmakta tereddüt etmem. Bunların, benim san´at hayatımın gelişmesini göstermesi bakımından, sadece kendim için bir ehemmiyeti vardır ki, bu da onları başkalarına okutmak için bir sebep olamaz.

Buna rağmen bu yeni baskıdan onları çıkaramadım. Çünkü, bir kere okuyucu önüne sermiş olduğum taraflarımı sonradan örtbas etmeye hakkım olmadığı kanaatindeyim; ama böylece belki de eski bir hatayı devam ettirmekten başka bir şey yapmıyorum.

İyiyi kötüden ayırmak külfetini okuyucuya bıraktığım için özür dilerim.

Sabahattin Ali

Yukarıdaki alıntıda yazarın bizzat samimi bir şekilde ifade ettiği gibi Kürk Mantolu Madonna´dan sonra bu kitap biraz ağır gelebilir. Yine de zaman ayırmaya değecektir.

ayseninkitapkulubu.blogspot.com.tr/2010/04/degirmen-sabahattin-ali-yuzyilin-40.html ve blog.milliyet.com.tr/degirmen---sabahattin-ali/Blog/ linklerinde DEĞİRMEN ve yazarı üzerine daha detaylı blogger yorumlarını bulacaksınız.

Kitaptan: * Yarın öldüğümüz zaman birisi bize sorsa: ´Dünyada neler gördünüz? ´ dese herhalde verecek cevap bulamayız. Koşmaktan görmeye vaktimiz olmuyor ki..

* Odamda beni kitaplarım bekler. Bu yegane tesellidir.

* Kitaplar yeni tanıdıklarına karşı çok ketum olurlar. Bir kere de onlarla laubali oldunuz mu size malik oldukları her şeyi verirler ve onlar bizim isteyebileceğimiz her şeye fazlasıyla maliktirler.

* Gidersem istikbalimi kaybedecektim, fakat durursam aklımı...

* Bu ölü toprakların üstünde hiçbir şey ölmek ve öldürmek kadar kolay değildir.

* Zaten sıkmadan uzun uzun anlatmasını bilen yegane geveze, denizdir.

www.youtube.com/user/KitapOkumak

Arka Kapaktan:
"İşte adaşım, sana seven bir Çingene´nin hikayesi. Çiçeklerin açtığı bir mevsimde, senin kollarına yaslanan ve çiçekler kadar güzel kokan bir vücutla uzak su kenarlarında oturtmak ve öpüşmek, yoruluncaya kadar öpüşmek hoş şeydir... (...) Fakat sevgili bir vücutta bulunmayan bir şeyi kendisinde taşımaya tahammül etmeyerek onu koparıp atabilmek, işte adaşım, yalnız bu sevmektir.