NIETZSCHE AĞLADIĞINDA - Irvın Yalom / Roman - Psikoloji
Yazar kitabın bir yerinde kahramanın ağzından şöyle sesleniyor; "Bir kitap alıp sizi diğer kitapların üzerine çıkarmıyorsa o kitabın neresi iyidir?" Kitap kendini bu cümle ile en güzel şekilde ifade etmiş. Daha fazla söze hacet yok eskilerin deyimiyle. Alın, okuyun, hayatınız da yeni pencereler açılsın. Israrla tavsiye ederiz. Buradan kitabın okunmasını tavsiye eden kardeşimize bir kez daha teşekkürlerimizi sunarız.
Bu adrestende kitap hakkında bir değerlendirme okuyabilirsiniz: javascript:ntrTemp();
´´...Düşünen insanlar düşünmeyen toplumlarda yalnızlık çeker diye bir şey var. Nietzsche tam da böyle. Bazen acıya dönüşür bu yalnızlık. Düşünen insanlar bir birlerinin ilacıdır aslında. Nietzsche´nin migren sorununun başlangıç olarak yalnızlık kaynaklı olduğunu görüyoruz. Ruhsal yalnızlık fiziksel acılara da sebebiyet veriyor. Nietzsche ´de tam da böyle. Aynı zamanda bilmenin kibrini de görüyoruz Nietzsche ile.
Kibrin yalnızlık da getirdiğini ve bu yalnızlığın insan için acı bir son getirdiğini de görüyoruz. Ve bu kibir bir süre sonra kırılıyor çünkü hiç bir insan acı çekmeden yalnız kalamaz. Acı ya da kibirden vazgeçip insani duygulara sahip olduğunu, aciz bir insan olduğunu kabulleniş arasında seçim yapması gerekti. Ve o Brouer ile insanlığını buldu aslında. İnsan olduğunu hatırladı. Gözyaşlarıyla içindeki kibirli, kirli duyguları attı kalbinden ve yükseklerdeki yalnızlıktan insani boyuta indi... ´´ (Emrah Soğukpunar´ın yorumu)Kitaptan : **** Kişi en sonunda, arzu ettiği şeyi değil, arzusunu sever.
**** Bağımsızlığa damgasını vuran şey nedir? -İnsanın kendinden artık utanmıyor olması!**** Aşk tutkusu, benliğimize en derin giriştir, bin kat yalnızlıktır...
**** Sevilen nesne yalnızca buna
**** Evlilik ve ona eşlik eden mülkiyet ve kıskançlık, ruhu tutsak eder.
Arka Kapaktan :
...Konu: Ümitsizlik.
Bir gün,
Bu kitap için daha önce yorum veya alıntı yapılmadı.
Yorum yapabilmek veya alıntı yayınlayabilmek için üye olmanız veya üye girişi yapmanız gerekmektedir.
